Dzisiaj liturgia zaprasza nas do adoracji Przenajświętszej Trójcy, naszego Boga, który jest Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Jedyny Bóg w trzech Osobach, w imię którego zostaliśmy ochrzczeni. Przez łaskę Chrztu jesteśmy wezwani do udziału w życiu Najświętszej Trójcy, tutaj nisko w ciemności wiary i potem, po śmierci, w życiu wiecznym. W Sakramencie Chrztu otrzymaliśmy udział w życiu bożym, tak byśmy się stali synami Boga Ojca, braćmi Chrystusa i świątyniami Ducha Świętego. Przez Chrzest rozpoczęło się nasze chrześcijańskie życie, otrzymaliśmy powołanie do świętości. Chrzest sprawia, że należymy do Tego, który Sam jest Święty, “po trzykroć Święty” (cf. Iz 6,3).

Dar świętości otrzymany w Chrzcie Świętym wymaga wierności ewangelicznemu nawróceniu, na które ma być nastawione całe życie synów Boga: «Albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie» (1Tes 4,3). To zobowiązanie dotyczy wszystkich ochrzczonych. «Wszyscy chrześcijanie jakiegokolwiek stanu i zawodu powołani są do pełni życia chrześcijańskiego i do doskonałości miłości» (Konstucja dogmatyczna o Kościele, Lumen gentium, n. 40).

Jeśli nasz Chrzest był prawdziwym wejściem do świętości Boga, nie możemy zadowalać się w życiu chrześcijanina miernością, rutyną i powierzchownością. Jesteśmy wezwani do doskonałości w miłości, ponieważ Chrzest wprowadził nas w życie w bliskości z miłością Boga.

Z głęboką wdzięcznością za ten dar naszego Boga, który zaprosił nas do udziału w swej miłości, adorujmy Go i wychwalajmy, dzisiaj i na wieki. «Niech będzie błogosławiony Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty, który zmiłował się nad nami» (Antyfona Mszy Świętej na wejście).