Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

XXVII Wtorek okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Ga 1,13-24): Bracia: Słyszeliście o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków. Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku.

Następnie, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy dla zapoznania się z Kefasem, zatrzymując się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą do grona apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego. A Bóg jest mi świadkiem, że w tym, co tu do was piszę, nie kłamię. Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nie znany. Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą ongiś usiłował wytępić. I wielbili Boga z mego powodu.
Psalm Responsoryjny: 138
R/. Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Przenikasz i znasz mnie, Panie, Ty wiesz kiedy siedzę i wstaję.Z daleka spostrzegasz moje myśli, przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, i znasz moje wszystkie drogi.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze i utkałeś mnie w łonie mej matki.Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył, godne podziwu są Twoje dzieła.

I duszę moją znasz do głębi. Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, utkany we wnętrzu ziemi.
Śpiew przed Ewangelią (Łk 11,28): Alleluja, alleluja, alleluja. Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je wiernie. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Łk 10,38-42): W dalszej ich podróży przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła». A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».

«Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego»

Rev. D. Josep RIBOT i Margarit (Tarragona, Hiszpania)

Dzisiaj, jak każdego dnia, Ewangelia uczy nas czegoś nowego. Jezus zaproszony do domu Betanii, daje nam lekcję człowieczeństwa: On, który kochał ludzi, pozwala się kochać, bo obie rzeczy są ważne. Odrzucenie dowodów uczuć, od Boga i od innych, byłoby wielkim błędem, z surowymi konsekwencjami dla świętości.

Marta czy Maryja? Ale... po co konfrontować tych, którzy tak się kochają, i Boga? Jezus miłował Martę i Maryję, i ich brata Łazarza, i kocha każdego z nas.

W drodze do świętości nie ma dwóch identycznych dusz. Wszyscy staramy się kochać Boga, ale z własnym stylem i osobowością, nikogo nie naśladując. Naszym wzorem jest Chrystus i Matka Boska. Masz coś przeciwko temu jak inni traktują Boga? Spróbuj uczyć się z ich sposobu pobożności.

«Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła» (Łk 10,40). Służyć innym w imię miłości bożej to zaszczyt, a nie ciężar. Służymy z radością, jak Maryja swej krewnej Elżbiecie i na weselu w Kanie Galilejskiej, czy jak Jezus obmywając nogi podczas Ostatniej Wieczerzy?

«Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego» (Łk 10,41-42). Nie traćmy spokoju czy dobrego humoru. Dlatego dbajmy o obecność Boga. «Zrozumcie: jest coś świętego, boskiego, co jest ukryte w sytuacjach najbardziej zwyczajnych. Do każdego z was należy odkrycie tego (...); albo będziemy potrafili odnaleźć Pana w naszym codziennym życiu, albo nigdy Go nie znajdziemy» (św. Josemaria).

«Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona» (Łk 10,42). Bóg chce nas szczęśliwymi. Niech nasza Matka w Niebie pomoże nam doświadczać radości oddawania się Bogu.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Dusza ocieplana w kontemplacji będzie w życiu doskonalsza w działaniu» (Święty Grzegorz Wielki)

  • «Duch modlitwy odzyskuje czas dla Boga, wychodzi z obsesji życia, w którym ciągle brakuje czasu, odnajduje pokój rzeczy niezbędnych i odkrywa radość z nieoczekiwanych darów. Dobrymi przewodniczkami w tym zadaniu są Marta i Maria, które nauczyły się od Boga harmonii rytmu rodzinnego.» (Franciszek)

  • «(…) Dom rodzinny jest więc pierwszą szkołą życia chrześcijańskiego i "szkołą bogatszego człowieczeństwa". W nim dziecko uczy się wytrwałości i radości pracy, miłości braterskiej, wielkodusznego przebaczania, nawet wielokrotnego, a zwłaszcza oddawania czci Bogu przez modlitwę i ofiarę ze swego życia.» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1657)