Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

III Piątek Wielkiego Postu
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Oz 14,2-10): To mówi Pan: „Wróć, Izraelu, do Pana Boga twojego, upadłeś bowiem przez własną twą winę! Zabierzcie ze sobą słowa i nawróćcie się do Pana. Mówcie do Niego: «Przebacz nam całą naszą winę, w ten sposób otrzymamy dobro za owoc naszych warg. Asyria nie może nas zbawić, nie chcemy już wsiadać na konie ani też mówić ,nasz Boże do dzieła rąk naszych. U Ciebie bowiem znajdzie litość sierota».

Uleczę ich niewierność i umiłuję z serca, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola rozpuści korzenie. Rozwiną się jego latorośle, będzie wspaniały jak drzewo oliwne, woń jego będzie jak woń Libanu. I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, a zboża uprawiać będą, winnice sadzić, których sława będzie tak wielka jak wina libańskiego. Co ma jeszcze Efraim wspólnego z bożkami? Ja go wysłuchuję i Ja nań spoglądam, Ja jestem jak cyprys zielony i Mnie zawdzięcza swój owoc.

Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pana są proste: kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy”.
Psalm Responsoryjny: 80
R/. Ja jestem Bogiem, słuchaj głosu mego.
Słyszę język nieznany: „Uwolniłem od brzemienia jego barki: jego ręce porzuciły kosze. Wołałeś w ucisku, a Ja cię ocaliłem.

Odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, doświadczyłem cię przy wodach Meriba. Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć, obyś Mnie posłuchał, Izraelu!

Nie będziesz miał obcego boga, cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał. Jam jest Pan, Bóg twój,
który cię wywiódł z ziemi egipskiej.

Gdyby mój lud Mnie posłuchał, a Izrael kroczył moimi drogami: jego bym karmił wyborną pszenicą i nasycił miodem z opoki”.
Śpiew przed Ewangelią (Mt 4,17): Pan mówi: Nawracajcie się, bliskie jest królestwo niebieskie.
Tekst Ewangelii (Mk 12,28b-34): Zbliżył się także jeden z uczonych w Piśmie, który im się przysłuchiwał, gdy rozprawiali ze sobą. Widząc, że Jezus dobrze im odpowiedział, zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary». Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.

«Nie ma innego przykazania większego od tych»

Rev. D. Pere MONTAGUT i Piquet (Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj, liturgia wielkopostna ukazuje nam miłość jako najgłębszy fundament spotkania z Bogiem: «Dusza nie może żyć bez miłości, zawsze pragnie coś kochać, gdyż powstała z miłości, gdyż Ja ją z miłości stworzyłem» (św. Katarzyna ze Sieny). Bóg jest wszechpotężną miłością, miłością bezgraniczną, miłością ukrzyżowaną: «To właśnie w krzyży możemy kontemplować tę prawdę» (Benedykt XVI). Ta Ewangelia to nie tylko samoobjawienie tego jak Bóg – w swoim Synu – chce być kochany. Poprzez przykazanie z Księgi Powtórzonego Prawa: «Będziesz miłował2Pana, Boga twojego» (Pwt 6,5) y inne z Księgi kapłańskiej: «będziesz miłował bliźniego jak siebie samego» (Kpł 19,18) Jezus doprowadza do pełni Prawo. On kocha Ojca, jak Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego jak Słowo, które stało się ciałem; tworzy nową Ludzkość synów Boga, braci którzy miłują się miłością Syna.

Wezwanie Jezusa do komunii y misji domaga się udziału w jego własnej naturze, do intymności w którą trzeba wejść. Jezus nie domaga się nigdy bycia metą naszej modlitwy i miłości. Dziękuje Ojcu i żyje nieustannie w Jego obecności. Misterium Chrystusa przyciąga ku miłości Boga – niewidzialnego i nieosiągalnego – podczas gdy jednocześnie jest drogą do rozpoznania, prawdą w miłości, i życiem dla braci widzialnych i obecnych. Najcenniejsze nie są ofiary spalane na ołtarzu, tylko Chrystus, który spala się jako jedyna ofiara y żertwa abyśmy w Nim byli jednym ołtarzem, i jedną miłością.

To zjednoczenie świadomości i miłości tkane przez Ducha Świętego pozwala by Bóg miłował się w nas; by wykorzystywał nasze zdolności, i udzielał siły miłowania jak sam Chrystus, jego miłością ojcowską i bratnią. To co Bóg zjednoczył w miłości, człowiek nie może tego rozdzielić. To jest właśnie wielkość tego, który podda się Królestwu Bożemu: miłość do drugiego nie jest już przeszkodą, a uniesienie pozwalające kochać jedynego Boga i całą masę braci.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • „Dzisiejszy czas [Wielkiego Postu] jest szczególnie wskazany do praktykowania dobroczynności. Ci, którzy chcą świętować Paschę Pana uświęconym ciałem i duszą, powinni dołożyć wszelkich starań, aby osiągnąć przede wszystkim tę miłość” (św. Leon Wielki)

  • „Wiara to pozostawienie miejsca dla tej miłości Boga; to pozostawienie miejsca na moc, na moc Boga, na moc kogoś, kto mnie kocha, kto jest we mnie zakochany i pragnie radości ze mną. To znaczy wierzyć. To jest wiara: zostawić miejsce, aby Pan przyszedł i mnie przemienił” (Franciszek)

  • „(…) Święty Paweł Apostoł przypomina o tym: Kto miłuje bliźniego, wypełnił Prawo. Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne - streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego! Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa” (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2196)