Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

Adwentu: 22 grudnia
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (1Sm 1,24-28): Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały. Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: „Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i Pan spełnił moją prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Na wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany na własność Pana”. I oddali tam pokłon Panu.
Psalm Responsoryjny: 1 Sm 2
R/. Całym swym sercem raduję się w Panu.
Raduje się me serce w Panu, moc moja ku Panu się wznosi. Rozwarły się me usta na wrogów moich, gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą.

Łuki siłaczy się łamią, słabi przepasują się mocą, Za chleb najmują się syci, a odpoczywają głodni, niepłodna rodzi siedmioro, a więdnie bogata w dzieci.

To Pan daje śmierć i życie, w grób wtrąca i zeń wywodzi. Pan uboży i wzbogaca, poniża i wywyższa.

Z pyłu podnosi biedaka, z barłogu dźwiga nędzarza, By go wśród książąt posadzić, by dać mu stolicę chwały.
Śpiew przed Ewangelią (---): Alleluja, alleluja, alleluja. Królu narodów, kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Łk 1,46-56): Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię - a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją. On przejawia moc ramienia swego, rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje - jak przyobiecał naszym ojcom - na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

«Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy»

Rev. D. Francesc PERARNAU i Cañellas (Girona, Hiszpania)

Dzisiaj Ewangelia Mszy Świętej zaprasza nas do rozważań nad Magnificat, który Maryja przepełniona radością wypowiada w domu krewnej Elżbiety, matki Jana Chrzciciela. Słowa Maryi przypominają inne utwory biblijne, które Ona dobrze znała i często rozważała. Ale teraz w jej ustach te same słowa nabrały o wiele głębszego sensu: duch Matki Bożej przejawił się w nich i pokazał czystość Jej serca. Kościół codziennie przytacza te słowa w Liturgii Godzin, gdy odprawiając Nieszpory, kieruje ku niebu słowa, którymi Maryja błogosławiła i dziękowała Bogu za wszystkie Jego dobrodziejstwa.

Maryja otrzymała niezwykłą łaskę, której żadna inna kobieta nigdy nie otrzymała i nie otrzyma: została wybrana przez Boga spośród wszystkich kobiet w historii, aby być Matką Odkupiciela Mesjasza, na którego od wieków czekano. Jest to największe wyróżnienie dane kiedykolwiek człowiekowi i Ona przyjmuje je z całą prostotą i pokorą wiedząc, że to łaska i dar oraz że Ona jest niczym wobec ogromu mocy i wielkości Boga, który uczynił w jej wielkie rzeczy (por. Łk 1,49). To także wielka lekcja pokory dla nas wszystkich, synów Adama i dziedziców natury ludzkiej głęboko naznaczonej grzechem pierworodnym, którego konsekwencje odczuwamy dzień w dzień.

Czas Adwentu dobiega końca. Był to czas nawrócenia i oczyszczenia. Dziś Maryja uczy nas najlepszej drogi. Medytacja modlitwy Matki, jeśli uczynimy ją naszą, pomoże nam być pokornymi. Najświętsza Maryja Panna pomoże nam, jeśli z ufnością będziemy Ją o to prosić.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana. Ze wszystkich sił duszy wielbię Pana i dzięki Mu składam. A wpatrując się w Jego nieskończoną wielkość, radośnie ofiarowuję Mu wszystko, co we mnie żyje, czuje i myśli.» (Święty Beda Czcigodny)

  • «Słuchamy “Magnificat” w domu Elżbiety i Zachariasza. Ten chwalebny poemat płynie z naszych ust, a raczej z serca Maryi za sprawą Ducha Świętego. ‘Wywyższa dusza moja Pana’… Maryja jest wywyższona właśnie dlatego, że sama chciała się uniżyć» (Benedykt XVI)

  • «Adorować Boga oznacza z szacunkiem i całkowitą uległością uznać "nicość stworzenia", które istnieje jedynie dzięki Bogu. Adorować Boga oznacza wychwalać Go, wielbić i uniżać samego siebie - podobnie jak Maryja w "Magnificat" - wyznając z wdzięcznością, że On uczynił wielkie rzeczy i że święte jest Jego imię (...)» (Katechizm Kościoła Świętego, nr 2097)